میزان خونریزی و نیاز به تزریق خون در بیماران با جراحی شکستگی تنه استخوان ران

Authors

  • انوشه, میلاد
  • دانشپور, سیدمحمدمهدی
  • غفاری, بهمن
  • غفاری, سلمان
  • کریمی نسب, محمدحسین
Abstract:

زمینه و هدف : در بسیاری از موارد شکستگی ران به دریافت حجم زیاد خون و مراقبت‌های ویژه نیاز است. این مطالعه به منظور تعیین میزان خونریزی و نیاز به تزریق خون در بیماران با جراحی شکستگی تنه استخوان ران انجام شد. روش بررسی : این مطالعه توصیفی گذشته‌نگر روی 84 بیمار دارای شکستگی تنه استخوان ران در مرکز آموزشی درمانی امام خمینی ساری طی سال‌های 1391 تا 1393 انجام شد. متغیرهایی نظیر سن، جنس، بیماری‌های همراه، نوع شکستگی، نوع جراحی، زمان بستری، هموگلوبین قبل و بعد جراحی، میزان واحدهای خون از دست رفته و مدت زمان بستری با بررسی پرونده بیماران ثبت گردید. یافته‌ها : در 43 بیمار (51.19%) از پلاک و در 41 بیمار (48.8%) از نیل اینترامدولاری برای درمان شکستگی استفاده شد. برای 13 بیمار (15.47%)، 33 بیمار (39.28%) و 37 بیمار (44.04%) به ترتیب یک واحد، دو واحد و سه واحد خون تزریق شده بود و فقط برای یک بیمار (1.19%) تزریق خون صورت نگرفته بود. بین شدت انرژی و نوع شکستگی و نیز بین میزان خون تزریق شده با جنس بیماران، نوع شکستگی، هموگلوبین قبل از جراحی و شدت انرژی بالای شکستگی ارتباط آماری معنی‌داری یافت شد (P<0.05). نتیجه‌گیری :. برای بیماران دارای شکستگی استخوان تنه ران، توصیه می‌شود حداقل سه واحد خون رزرو شود.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

جا اندازی بسته و تثبیت شکستگی های تنه استخوان ران با استفاده از پیچهای شانز

Introduction & Objective: Closed intramedullary nailing has become the standard treatment for femoral shaft fractures, but because the existing closed reduction methods are difficult and demanding, in the most trauma centers these fractures usually are treated by open reduction method. Our objective was close reduction of these difficult fractures by a simple but effective method using Schanz...

full text

مقایسه تاثیر تزریق اپیدورال نرمال سالین با بیکربنات سدیم بر مدت بیحسی حاصل از تزریق اپیدورال لیدوکائین2% در بیماران تحت جراحی شکستگی استخوان ران

چکیده مقدمه: بی‌حسی اپیدورال یکی از روش‌های موثر ایجاد بی‌حسی رژیونال برای اعمال جراحی مختلف – کوچک و بزرگ ـ می باشد. طولانی بودن بلوک حسی و حرکتی به دنبال بی حسی اپیدورال، با اقامت طولانی‌تر بیمار در ریکاوری و نیاز بیشتر به مراقبت‌های پس از بی‌هوشی همراه است. یکی از نیازهای اساسی، محدودکردن زمان بستری و کاهش عوارض ناشی از بی‌حسی اپیدورال می باشد لذا استفاده از روش‌هایی که بتوانند باعث ترخیص ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 19  issue 1

pages  72- 76

publication date 2017-03

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Keywords

No Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023